Structuur of juist het gebrek eraan (dinsdag 31 maart 2020)

Het coronavirus houdt ons al enkele weken in zijn greep. Wetenschappers en psychologen benadrukken om in deze tijden van onzekerheid en social distancing te zorgen voor de nodige structuur. Dagelijkse routines zorgen voor houvast, rust en voorspelbaarheid zorgen. Hun raad: Sta op tijd op. Ga op tijd slapen. Eet op regelmatige tijdstippen ... Maak een planning waarbij je voldoende afwisseling voorziet tussen in- en ontspanning! 

Mijn reactie (aan het begin van de beperkende coronamaatregelen): Easy, peasy! Ik hou van structuur en kan mijn biologische klok gelijk zetten met het ontbijt, middagmaal en avondeten. Zelfs een 4-uurtje kan ik bijna met mijn ogen dicht voorspellen. Na enkele weken begint het echter te knagen. 's Avonds lukt het niet meer goed om te gaan slapen op een vast uur: 22u30 wordt verschoven naar 23u, 23u wordt zonder aarzelen uitgesteld naar 23u30, wanneer de klok 23u30 slaat, popt er een gedachte naar boven: 'nog snel even' (geen idee wat ik ineens zo dringend om 23u30 nog moet doen, maar allerhande activiteiten zijn mogelijk bv. was plooien, onze bovenverdieping stofzuigen, nagels lakken ...) en ja hoor, zo passeren we ook zonder schaamte weer 24u. Pfff, zo zorgen voor structuur is precies toch moeilijker dan gedacht. 's Morgens probeer ik om 7u30 op te staan. Op die manier zit ik om 8u voor de laptop om te starten met (tele-)werken. Wonder wij wonder lukt dit ochtendroutine (voorlopig) wel nog :) Ik ben blij - omg, nooit gedacht dat ik dit zou zeggen - dat ik nog moet/kan werken. Naast het werken loop alles een beetje zoals het loopt. Omstreeks 9u30 hebben we gewoonlijk een (digitaal) teamoverleg en is het tijd voor mijn eerste koffiepauze. Daarna volgen onze lunch, een wandeling in de late namiddag en het avondeten. Wat de avond brengt, zien we op het moment zelf. Sporten, televisie kijken, onnodig scrollen op de gsm, gezelschapsspelletjes spelen ... Maar veel ontspanning levert het mij niet op ... Ik mis duidelijk een doel ...