Samen in de file (zaterdag 2 mei 2020)

Vandaag is het zaterdag, winkeldag. Iets waar ik al heel de week naar uitkeek. De enigste keer (spannend!) in de week dat ik - buiten onze dagelijkse wandelingen - nog eens uit mijn kot en onder de mensen kom. Voordat ik thuis vertrek, was ik mijn handen grondig met water en zeep. Ik moet maar eens besmet zijn met het virus, toch!? Na een kort ritje kom ik aan op de parking van de Lidl. Ik merk op dat er al een stevige rij van 10 personen voor de ingang van de winkel staat. Allemaal mooi in een rij: winkelkar - persoon A - winkelkar - persoon B - winkelkar - ... Allemaal geduldig in het rijtje, aan het wachten tot er een persoon uit de winkel komt, en de volgende mag beginnen aan zijn winkelavontuur. Ochja, we hebben tijd. Ik parkeer de auto en ga een kar halen. Alvorens de kar aan te raken, ontsmet ik deze met alcoholgel. Voila, veilig! Ik neem de kar en ga mooi achteraan in de rij staan. 

Vandaag werd deze wachtrij gezegend met een felle regenbui. Typisch Belgisch zeker!? Ik prijs me gelukkig dat ik een paraplu in de auto heb liggen en niet met een winkelzak op mijn hoofd moet wachten. In de winkel zelf is vervolgens uitkijken dat de afstand tussen de andere personen 1,5 meter is. Hoewel ik vandaag het gevoel heb, dat hier minder aandacht aan besteed wordt. Zou hier een reden voor zijn? Zijn mensen het beu om zo strikt en voorzichtig te winkelen? Braaf probeer ik me toch de social distance - regels te houden. Je weet maar nooit ... Een half uurtje later sta ik al terug aan mijn auto. Snel en efficiënt winkelen is de boodschap. Op weg naar huis vraag ik me af hoelang we nog op deze manier boodschappen zullen moeten doen. Komt er ooit terug een tijd dat we onbezonnen en vrij kunnen gaan winkelen? Of zal het vanaf nu altijd opletten zijn?