(H) Anne Frank

Het is vrijdagvoormiddag en iedereen heeft het over hetzelfde ... Neen, niet over het slechte (herfst)weer! Nope, ook niet over dat er al sinterklaassnoepgoed in de winkels ligt. Iedereen heeft het over de bijeenkomst van de veiligheidsraad om 14u deze namiddag. Deze raad zal beslissen over de verstrenging van onze maatregelen. Een verstrenging? Jep! Dat is zeker. Er zal een verstrenging komen. Het aantal besmettingen, ziekenhuisopnames en overlijdens ten gevolge van het virus gaat pijlsnel de hoogte in. Het virus blijft aan kracht winnen in al onze provincies. Er moet dus actie ondernomen worden! Maar welke? Dat blijft de grote hamvraag ... Zullen de scholen opnieuw sluiten? Zal de herfstvakantie verlengd worden? Hoe zit het met de horeca? Krijgen zij nog strengere regels opgelegd, een avondklok of moeten ze volledig sluiten? Gaan we nog andere mensen mogen zien, en hoeveel? Moeten we onze geplande activiteiten (terug) annuleren? Moeten we terug massaal maximaal thuiswerken? ... H...

Het is een tijdje geleden dat ik nog de behoefte voelde om te schrijven, om mijn gedachten op papier te zetten, om te ventileren. De afgelopen periode hadden we zicht op betere tijden, op versoepelingen van de maatregelen, de maatschappij begon terug wat te leven, open te bloeien ...  Maar vanaf augustus is het terug bergaf aan het gaan. Er komen elke dag weer nieuwe besmettingen en de hoopvolle vooruitzichten kelderen zwaar naar beneden. De plannen, die we de afgelopen weken maakten, vallen terug in het water en iedereen voelt een nieuwe lock-down naderen. Het is alsof er een grote bom boven ons land wordt gedropt. En ik schrijf 'ons land' want elk land gaat anders om met het coronavirus. Zo is er in Nederland en Duitsland momenteel precies niks aan de hand, niemand draagt een monsmasker, en een afstand van 1,5 meter is letterlijk Chinees voor hun. Terwijl wij momenteel slechts 3 personen mogen benaderen in onze intiemere bubbel, en slechts een beperkt aantal vrienden en famil...

Vanaf vandaag mogen we terug (indoor) sporten! Naast het wandelen en het fietsen van de afgelopen 3 maanden kan ik - eindelijk - vanavond weer naar de spinning les. Wat heb ik daar naar uit gekeken! En morgenavond? Morgenavond kan je mij op het badmintonveld vinden. Heerlijk! Want zo sporten @ home is het toch ook niet. De laatste tijd ontbrak bij mij hiervoor echt de motivatie! Ik ben niet iemand die thuis homevideo's kan kijken en mij achter een scherm 25 minuten in het zweet kan werken. Toch geen maanden aan één stuk. Hier krijg ik niet de juiste voldoening van. Geef mij maar competitie, actie en sociale contacten. Daarnaast heb ik ook een licht voorkeur voor routine, vast tijdstippen en een vaste locatie. De auto instappen en ergens fysiek naartoe gaan, motiveert blijkbaar beter dan op de trap naar boven wandelen. We hebben onszelf weer wat beter leren kennen. Thanks, corona! :)

Enkele weken geleden hebben we ontdekt dat er een geocache ligt op onze dagelijkse wandelroute. Handig! Een geocache is een bepaald punt (op de aardbol) waar iemand anders een raadsel/schat heeft verstopt. Zulke raadsels zoeken - aan de hand van coördinaten - heet geocachen! Het is een wereldwijde fenomeen EN de ideale buitensport tijdens de nog steeds opgelegde coronamaatregelen. Onze geocache ligt aan de Barakken van Meulenberg.  Als hint kregen we: "CVAPRG".  Na ontcijferen: "PINCET". Zonder al te veel kennis van geocachen en de waarde van deze hints gingen we op zoek naar de schat. En ja hoor, we vonden een klein buisje met daarin een papiertje. Zo klein, dat je een pincet nodig hebt om dit papiertje uit het buisje te nemen. Ah, een pincet. Vandaar deze tip dus! Doeme.  En zo wandelden wij (bijna) dagelijks langs deze geocache en vergaten we keer op keer een pincet (en een pen). Dom, dom dom. Hoe konden we nu keer op keer deze 2 attributen vergeten. Steeds op he...

Ik was al enkele jaren in het bezit van 2 laptops. 1 laptop, die ik af en toe gebruikte, en 1 laptop als back-up. Enkele jaren geleden leende ik deze back-up laptop (voor een korte periode) aan mijn opa. Maar na zijn overlijden, kreeg ik deze laptop terug en ja hoor, sindsdien kreeg ik het niet over mijn hart om deze weg te doen of te verkopen. En een laptop (2de hands) verkopen, vind ik ook zo beangstigend. Je weet nooit of echt ALLE persoonlijke gegevens wel degelijk gewist zijn, toch? Dus sleepte ik deze laptop verhuis na verhuis met me mee. De laptop ging van Herk-de Stad naar Hasselt, van Hasselt naar Pelt en van Pelt naar Houthalen. En bevond zich nog steeds onaangeroerd in de laptoptas! Toen ik vorige week - in de wekelijkse nieuwsbrief van de gemeente Houthalen-Helchteren - volgende bericht las: Steun onze inzamelactie voor laptops   Heb je nog een bruikbare laptop die je niet meer nodig hebt en wil je deze schenken aan een kind in nood uit Houthalen-Helchteren?  Breng...

Het is alweer een week geleden dat ik nog op deze blog geschreven heb. Reden? Inspiratieloos. De routine en verveling zijn toegeslagen. Er zijn nog weinig spannende en nieuwe zaken te ontdekken. Elke week ziet er ongeveer dezelfde uit. Kort samengevat: 36u telewerken, een bezoekje brengen aan de ouders, wandelen en fietsen, eventueel 's avonds een work-out of yogasessie, het huishouden, gezelschapsspelletjes spelen en last but not least serie kijken en zetel hangen :) Niet veel verrassends of spannends dus.  Het toppunt van vandaag was dan ook 200m wandelen (in de volle zon, het is zo'n 33 graden buiten) naar de apotheker en puffers inslaan voor de komende 3 maanden. Gevoel? Ziekelijk. Bah, ik ga niet graag medicatie halen bij de apotheker. En al zeker niet grote dozen vol met puffers. Elke ochtend en avond puffen vind ik niet zo erg. Daar heb ik na al die jaren al een gewoonte - zonder veel nadenken - van gemaakt. Maar zo medicatie kopen en met een tas vol puffers en allergiep...