De Spaanse griep (donderdag 14 mei 2020)
Gisteren deelde het Ziekenhuis Oost-Limburg (het ZOL) een bericht inzake de Spaanse griep: "Als u denkt dat mondmaskers nieuw zijn in het westerse straatbeeld, dan is dat niet helemaal juist. Ruim een eeuw geleden - tijdens de Spaanse griep - droegen mensen ze ook al." Er werden enkele foto's toegevoegd hoe mensen mondmaskers droegen zo'n 100 jaar geleden: aan het station, in de winkelstraat, aan het werk, in de ziekenhuizen ... Ik had het gisteren laten passeren en scrolde gedachteloos verder. Maar vandaag kwam het beeld terug voorbij en kon ik het niet meer lossen. Ik hoorde van mijn grootmoeder (93 jaar) dat haar vader soms over de Spaanse griep vertelde, maar ... meer weet ik eigenlijk niet over de Spaanse griep. Tijd om te googelen en wat websites open te klikken.
De Spaanse griep was een wereldwijde epidemie uit de jaren 1918 - 1919. Deze epidemie eiste naar schatting 20 tot 100 miljoen levens, een aantal dat het totale dodental van de Eerste Wereldoorlog ruimschoots overtreft. Het virus dat de Spaanse griep veroorzaakte was van het type H1N1 en werd de Spaanse griep genoemd, omdat kranten in Spanje, een neutraal land in de Eerste Wereldoorlog, er het eerst over berichtten. In Spanje, waar geen oorlogscensuur bij de media heerste, sloegen de kranten groot alarm toen verschillende mensen aan het virus stierven. De Spaanse griep begon met hoge koorts, hoesten, spierpijn en keelpijn, gevolgd door extreme moeheid en flauwten. Men verloor zoveel energie dat men niet meer kon eten en drinken. De ademhaling werd steeds moeilijker en binnen enkele dagen trad de dood in. De Spaanse griep had de opmerkelijke eigenschap om jonge volwassenen te treffen. Dit in tegenstelling tot gangbare griepepidemieën, waarbij met name kinderen en bejaarden de ziekte krijgen en laatstgenoemden de grootste risico’s lopen. In augustus 1918 had de helft van de Amerikaanse soldaten in Europa de ziekte: 43.000 man overleefden het niet. De ziekte sloeg snel over naar andere legerkorpsen, ook de Duitse. Toen de oorlog op 11 november 1918 eindigde en soldaten naar hun land terugkeerden, werden ze overal ter wereld feestelijk onthaald. Door deze wereldwijde massabijeenkomsten verspreidde het virus zich gemakkelijk. In de VS stierven 675.000 mensen, in Frankrijk 200.000, in Engeland 400.000, in België bijna 300.000, in Nederland meer dan 40.000. In India en Rusland stierven miljoenen mensen. Al met al lijkt het erop dat 20% van de toenmalige wereldbevolking besmet raakte, in totaal een half miljard mensen. Na een tijdje kwam men er achter dat gezichtsmaskers en het isoleren van patiënten een gunstig effect hadden. Ook de bioscopen en toneelzalen werden gesloten, en enkele gemeentebesturen beslisten om de scholen tijdelijk te sluiten. En net zo snel als het kwam, verdween het virus ook weer. In 1920 flakkerde er nog een laatste fase op, maar die was lang niet meer zo dodelijk. De immuniteit nam toe, het virus muteerde en de virulentie nam af. (bron: wikipedia)
Een korte, maar bondige geschiedenisles! Check. Vreemd dat we in onze geschiedenislessen niet geleerd hebben over dit virus. Ochja, waarschijnlijk omdat deze pandemie geklemd zat tussen de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Ik ben blij dat ik deze gebeurtenis heb opgezocht en er een beetje meer van weet :) En ik zie de gelijkenis met onze corona-tijdperk. Maar hé, zo'n vaart gaat het niet lopen! In 1918 was nog nauwelijks iets bekend over virussen. Artsen schreven in hun wanhoop middelen voor waarvan ze in hun hart wisten dat ze niet hielpen. Momenteel zijn er duidelijke testen die afgenomen kunnen worden om te checken of we besmet zijn met het coronavirus of niet. Ook onze medische zorg en hygiëne zijn veel beter dan 100 jaar geleden. En nog een bijkomend groot voordeel: onze overheid neemt strengere, gezamenlijke maatregelen. In tegenstelling tot maatregelen die - in tijden van de Spaanse griep - door elke gemeente afzonderlijk moesten genomen worden. Mijn mening: probeer niet te panikeren inzake het coronavirus, houd nog even vol en heb respect voor de genomen coronamaatregelen.
De Spaanse griep was een wereldwijde epidemie uit de jaren 1918 - 1919. Deze epidemie eiste naar schatting 20 tot 100 miljoen levens, een aantal dat het totale dodental van de Eerste Wereldoorlog ruimschoots overtreft. Het virus dat de Spaanse griep veroorzaakte was van het type H1N1 en werd de Spaanse griep genoemd, omdat kranten in Spanje, een neutraal land in de Eerste Wereldoorlog, er het eerst over berichtten. In Spanje, waar geen oorlogscensuur bij de media heerste, sloegen de kranten groot alarm toen verschillende mensen aan het virus stierven. De Spaanse griep begon met hoge koorts, hoesten, spierpijn en keelpijn, gevolgd door extreme moeheid en flauwten. Men verloor zoveel energie dat men niet meer kon eten en drinken. De ademhaling werd steeds moeilijker en binnen enkele dagen trad de dood in. De Spaanse griep had de opmerkelijke eigenschap om jonge volwassenen te treffen. Dit in tegenstelling tot gangbare griepepidemieën, waarbij met name kinderen en bejaarden de ziekte krijgen en laatstgenoemden de grootste risico’s lopen. In augustus 1918 had de helft van de Amerikaanse soldaten in Europa de ziekte: 43.000 man overleefden het niet. De ziekte sloeg snel over naar andere legerkorpsen, ook de Duitse. Toen de oorlog op 11 november 1918 eindigde en soldaten naar hun land terugkeerden, werden ze overal ter wereld feestelijk onthaald. Door deze wereldwijde massabijeenkomsten verspreidde het virus zich gemakkelijk. In de VS stierven 675.000 mensen, in Frankrijk 200.000, in Engeland 400.000, in België bijna 300.000, in Nederland meer dan 40.000. In India en Rusland stierven miljoenen mensen. Al met al lijkt het erop dat 20% van de toenmalige wereldbevolking besmet raakte, in totaal een half miljard mensen. Na een tijdje kwam men er achter dat gezichtsmaskers en het isoleren van patiënten een gunstig effect hadden. Ook de bioscopen en toneelzalen werden gesloten, en enkele gemeentebesturen beslisten om de scholen tijdelijk te sluiten. En net zo snel als het kwam, verdween het virus ook weer. In 1920 flakkerde er nog een laatste fase op, maar die was lang niet meer zo dodelijk. De immuniteit nam toe, het virus muteerde en de virulentie nam af. (bron: wikipedia)
Een korte, maar bondige geschiedenisles! Check. Vreemd dat we in onze geschiedenislessen niet geleerd hebben over dit virus. Ochja, waarschijnlijk omdat deze pandemie geklemd zat tussen de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Ik ben blij dat ik deze gebeurtenis heb opgezocht en er een beetje meer van weet :) En ik zie de gelijkenis met onze corona-tijdperk. Maar hé, zo'n vaart gaat het niet lopen! In 1918 was nog nauwelijks iets bekend over virussen. Artsen schreven in hun wanhoop middelen voor waarvan ze in hun hart wisten dat ze niet hielpen. Momenteel zijn er duidelijke testen die afgenomen kunnen worden om te checken of we besmet zijn met het coronavirus of niet. Ook onze medische zorg en hygiëne zijn veel beter dan 100 jaar geleden. En nog een bijkomend groot voordeel: onze overheid neemt strengere, gezamenlijke maatregelen. In tegenstelling tot maatregelen die - in tijden van de Spaanse griep - door elke gemeente afzonderlijk moesten genomen worden. Mijn mening: probeer niet te panikeren inzake het coronavirus, houd nog even vol en heb respect voor de genomen coronamaatregelen.
Reacties
Een reactie posten