(H) Anne Frank

Na de stevige work-out van gisteren was het vandaag tijd voor een work-out in de tuin. Sinds gisteren lopen er 3 à 4 werkmannen door onze tuin. Hun opdracht? Klinkeren, zodat we een ondergrond hebben om ons tuinhuis te zetten, en borduurstenen plaatsen aan het einde van onze tuin.  Tegen de middagpauze waren ze klaar. Bijgevolg was het terug aan ons om in actie te komen ... Er moest nog wit zand verdeeld worden en aarde verdeeld (en nadien gelijkgemaakt). Opdracht van de dag is dus het borstelen van een oppervlak van 40m² en zand/aarde schuppen. En net vandaag zit het ventje op hotel. Typisch! Haha, nee hoor, niet erg ... Ik steek gewoon zelf de handen uit de mouwen. Verstand op nul en gaan! Heerlijk om alle frustraties weg te borstelen en alle kracht te bundelen om zand te verplaatsen. Misschien heb ik wel mijn roeping gemist? ... Laat maar, na een dik uur zweten en zwoegen, besef ik dat ik niet gemaakt ben om elke dag - gedurende 8 uur - fysiek werk te leveren. Die carrièreswit...

Het ziet er als maar meer naar uit dat we in de aankomende zomerperiode op zoek zullen moeten gaan naar creatieve vakantiebestemmingen, dicht 'bij huis'. Op dit moment lijkt dan ook alles een goede optie, als het maar niet 'in huis' is. Vlak voordat Corona de media wist te domineren had ik samen met mijn vriend onze vakantiebestemming voor eind september, begin oktober: 'Kroatie'. Zon, zee, mooie berggebieden en eilanden. Voor een heel korte periode leken deze vooruitzichten toch dichtbij. Jammer genoeg wist Corona voor iedereen roet in het eten te gooien. Vaarwel aan mijn vakantieplannen en vooral vooral aan mijn vakantievooruitzichten. Momenteel nog erger dan niet op vakantie kunnen gaan, vind ik het niet hebben van een vooruitzicht om op vakantie te kunnen gaan. Hoog tijd om hier aldus wat verandering in te brengen. Vandaag ga ik op zoek naar vakantiebestemmingen binnen onze eigen landsgrenzen. Bij het uitkiezen van al mijn vakantiebestemmingen geldt steeds ...

Door de coronamaatregelen werden we van de ene dag op de andere dag verplicht om onze wekelijkse planning vol sport, crazy momentjes met de vriendinnen en gezellig eet- en drinkpartijtjes met de familie te annuleren en social distance-alternatieven te zoeken. Dagelijkse gewoontes, zoals naar het werk gaan met de auto, op het bureau werken, tijdens de middag een wandeling met de collega's maken, 's avonds gaan sporten .... werden 180° omgegooid.  Maar na anderhalve maand lijk ik precies een nieuwe routine te hebben gevonden. 's Morgens rond 7u30 gaat de wekker. Nog enkele minuutjes snoozen (wat ik anders NOOIT deed, slechte gewoonte aangeleerd, damn) en dan naar de badkamer. Daar spendeer ik zo'n kleine 20 minuten. Een dikke 10 minuten met het rondlopen als een zombie en met een aardige poging te doen om wakker te worden, en de andere 10 minuten om kleren (as cosy as possible) aan te trekken, tanden te poetsen, mijn haar wat in de plooi te leggen en naar beneden te wag...

Aan het begin van de quarantaine maatregelen stond ik er nog op om zo vaak mogelijk buiten te komen. Om er op zijn minst naar te streven om mijn gebruikelijke 10.000 stappen zo goed als mogelijk te benaderen. Traag maar zeker heeft deze gewoonte zich meer en meer af weten te nemen. Waar ik aan het begin iedere dag minstens 1 wandeling maakten. Vallen deze wandel momenten nu te bundelen op 1 dag per week, de zondag. De binnenstad van Mechelen heb ik intussen al meer dan genoeg gezien. Op zondag begeven we ons daarom meestal richting de natuur. Vandaag maken we een stevige wandeling van 2 uur. De enigste wandeling van deze week. Ik stel me de vraag of dit in andere gezinnen ook gebeurd. Is de nood om naar buiten te trekken steeds meer en meer bepaald door de aard van het weer en niet langer door de drang om te bewegen. Hoe langer ik binnen zit, hoe meer binnen zitten het nieuwe normaal lijkt te worden. Gewicht: 72,5 kg

Vandaag maakte ik onze voordeur klaar voor ontvangst. Raamfolie, check! Bloembakken gevuld met potgrond en bestrooid met bloemzaadjes, check! Ook onze bel is besteld en ons huisnummer wordt eind deze week geleverd! Dat komt dik in orde ;) Persoonlijk kan ik niet meer wachten tot de opgelegde coronamaatregelen zodanig versoepeld worden, dat we terug vrienden en familie (ook al is het slechts een beperkt aantal) mogen ontvangen bij ons huis. Wat kijk ik er naar uit om de nodige drank en hapjes te voorzien, het huis te poetsen (of toch een beetje netjes te maken), een gezellige sfeer te creëren en volk te verwelkomen. Niets leuker dan naar elkaars ervaringen en gebeurtenissen te luisteren, elkaar te steunen waar nodig en heerlijke herinneringen te maken. Als ik denk aan een versoepeling van de maatregelen, droom ik van een afterwork met enkele collega's in de tuin, het vieren van onze uitgestelde moederdag (want helaas zal deze eenzamer dan andere jaren gevierd worden) met ons g...

Er wordt gezegd dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten, maar dat is niet zo. We zitten in dezelfde storm, maar niet in hetzelfde bootje. Iemands schip kan schipbreuk lijden en een ander zijn boot misschien niet. Of vice versa. Voor sommigen is quarantaine optimaal. Een moment van reflectie, van opnieuw verbinden, lekker op je slippers in de achtertuin in de zon, met een cocktail of koffie, je kasten uitruimen en dat muurtje schilderen. Voor anderen is dit een wanhopige financiële en gezinscrisis. Het is niet voor niets dat de cijfers van huiselijk geweld de lucht ingaan. Voor diegene die  alleen wonen is deze quarantaine een confrontatie met eindeloze eenzaamheid, het niet kunnen bezoeken van geliefden en vrienden. En voor anderen is het tijd met hun gezin, spelletjes spelen, samen leuke fietstochtjes maken en eindelijk weer eens goede gesprekken voeren met elkaar.  Sommige bedrijven hebben meer klanten dan ooit of hebben een creatieve oplossing gevonden om hun aa...

Ik hou van het 'urban jungle' thema in interieurs. Zelf zou ik dan ook maar liefst elk mogelijk oppervlak ik mijn woning decoreren met plantjes. Geregeld koop ik nieuwe plantjes aan of wissel ik stekjes uit met vrienden. Echter meerdere van deze planten zijn inmiddels ook al verschrompeld of beland op de vuilnishoop. Ik ben dan ook van nature niet gezegend met groene vingers. Soms vergeet ik mijn planten voor verscheidene dagen achter elkaar water te geven. Andere keren drijven mijn planten dan weer in het water. Een tijdje terug heb ik nochtans actie ondernomen om  mijn urban jungle droom waar te kunnen maken, door een workshop 'kamerplanten' te volgen. Ik heb tijdens deze workshop veel bijgeleerd over het verzorgen van planten en het belang van planten verpotten. Samen met mijn vriend hou ik me deze namiddag dan ook bezig met enkele van mijn planten te verpotten en stekjes af te snijden. Al snel ontdekken we dat groene vingers een verkeerd begrip is om handigheid m...

Als er iets is dat deze vrijdag moet samenvatten, dan is het het eindeloze wachten. Wachten op verlossend nieuws waarvan we in ons achterhoofd eigenlijk al weten, dat deze er nog niet aan gaat komen. Om half 6 had ik op vrijdag reeds afgesproken met vriendinnen om te sporten tijdens een zoom gesprekje. Een gewoonte die we om de dag toch netjes weten vol te houden. Jammer genoeg blijft desondanks mijn sportieve pogingen, mijn calorie inname groter dan mijn uiteindelijke calorie verbruik. De afgelopen veiligheidsraden waren steeds al bezig wanneer we klaar waren met sporten. Makkelijk om dan nadien op het nieuws van 19u de samenvatting door te nemen. Echter vandaag was er tot aan het nieuws geen beweging vanuit de nationale veiligheidsraad. We starten daarom maar aan het bereiden van het eten en kijken in tussentijd naar het nieuws. Maar al te graag wil ik weten: 'Wanneer mogen we weer afspreken met vrienden en familie?' Na het nieuws kijk ik zelfs naar 'Familie' o...

Enkele dagen terug kreeg mijn vriend een telefoontje van zijn moeder om ons te melden dat ze werk ging maken van enkele mondmaskers. De laatste tijd hoor je steeds vaker op het nieuw dat mensen die thuis beschikken over een naaimachine aan de slag gaan met stof en lintjes om zelf mondmaskers te maken. Zo gezegd zo gedaan. We zijn vandaag nog geen twee dagen later en ik mocht een postpakketje in ontvangst nemen met 4 mondmaskertjes. 2 voor mij, 2 voor mijn vriend. Mooi gelabeld in een plastic zakje. Zodat er zeker geen verwarring zou ontstaan over het feit van wie het mondmasker zou zijn met de bloemetjes. Uiteraard werden de mondmaskertjes meteen uitgetest. gewenning is belangrijk en nadat je de hele straat al vol hebt zien lopen met personen met een mondmaskertje, wil je toch ook wel eens weten hoe het leven er achter een masker uitziet. een woord: "warm". Comfortabel is toch wel wat anders. Maar voor korte periode is het zeker doenbaar. Ik krijg spontaan meer respect voor ...

De coronacrisis dompelt ons allemaal in onzekere tijden. Maar deze tijden zijn misschien nog het meest onzeker van onze lokale (kleinere) handelaars. Velen van hen zullen noodgedwongen de deuren moeten sluiten.  Zo heeft het gekende pannenkoekenhuisje 't Flensje in het centrum van Houthalen zijn  faillissement  reeds aangekondigd.  Vanaf 11 mei mogen de winkels terug opengaan, maar daarmee is de horeca nog niet geholpen. De economische gevolgen zijn niet mals… Heel wat zaken hebben daarom creatieve oplossingen gezocht om hun aanbod op één of andere manier aan te bieden. Zowel online verkoop, leveringen als afhaalmomenten ontpoppen zich! Ze vragen massaal om hun, de kleine zelfstandige, te steunen. Dus o nder het motto ' Koop lokaal en steek jouw lokale handelaar een hart onder de riem' bestelden wij vandaag nacho's chicken en ribs (sweet en spicy) bij Rauw in Heusden-Zolder. Smakelijk!

Vandaag kwam de Nationale Veiligheidsraad (NVR) bijeen om te beslissen om de verdere coronamaatregelen. In het begin van de week was er al wat informatie gelekt. Zo zou het vanaf 4 mei toegestaan zijn om samen te komen met (vaste) 10 vrienden of familieleden. Dit bracht hoop. Zonder het te beseffen, maakte ik alvast plannen in mijn hoofd. Ik zou in het weekend naar mijn ouders kunnen gaan en misschien door de week bij één van de mijn collega's thuis kunnen werken!? Oké, rationeel wist ik wel dat het wat voorbarig was, maar sowieso ging de Nationale Veiligheidsraad (NVR) een versoepeling van de maatregelen voorstellen, toch?  Vrijdagavond om 19u was het zover de NVR zou op dat moment hun genomen beslissing openbaar maken ... Om 19u15 keken we allebei op de klok en beseften we dat we te laat waren voor het grote nieuws. Woeps! Maar niet getreurd, hoopvol belde ik mijn papa. Hij zat - ongetwijfeld - wel tijdig voor de beeldbuis en zou mij in geuren en kleuren alles over de nieuwe ma...

Enkele dagen terug maakte ik voor het eerst gebruik van de Brantano personal styling toepassing op de website. Ik wist op dat moment totaal niet waar ik me aan kon verwachten. 1 dag na het invullen van de vragenlijst mocht ik al een antwoord ontvangen van mijn persoonlijke stylist. Ik kreeg alvast 2 outfit voorstellen doorgestuurd. De thema's van deze twee outfit betroffen 'poeder roze' en 'summer dress' . Nu geloof ik dat er geen twee woorden op de planeet bestaan die beter mijn stijl zouden kunnen omschrijven. Ik was aldus aangenaam verrast om te zien dat styliste echt haar tijd had genomen om mijn opmerkingen door te nemen en op basis daarvan twee voorstellen had kunnen opgeven die vrijwel een shot in de roos waren.  Iedere outfit die ik heb ontvangen bestaat uit een volledig kleding ensemble met schoenen en handtas. In het stijlvoorstel heb je ook éénmaal de mogelijkheid om opmerkingen te formuleren per item, als respons naar de stylist. Op basis van jou r...

Dankzij Pinterest kwam ik op een leuk (en een tikkeltje uitdagend) idee om onze leefkamer wat gezelliger te maken. Weg met die saaie witte muur achter de zetel. Ik zette mijn creatief brein aan en keek wat er in mijn nabije omgeving - aangezien de winkels voor knutselmateriaal door de opgelegde coronamaatregelen nog gesloten zijn - voorhanden was om dit projectje tot een goed einde te brengen. Gelukkig heb ik een knutselkist (met restjes van voorgaande creatieve projecten) in onze berging staan en kon ik zonder veel moeite: touw, visdraad, een glazen flesje en 2 plastieken bollen (waar ik in het verleden bruisballen mee gemaakt heb) verzamelen. Voor het resterende materiaal trok ik de Houthalense bossen en weides in. De ene dag verzamelde ik stokken - samen met ons hondje - de andere dag ging ik op pad om mooi bloemetjes te plukken. Tevreden kwam ik terug thuis en ging ik aan de slag. En wonder wij wonder ontvang ik plots (dank je wel Sigrid!) een hartverwarmend kaartje (inclusief en...

Het gemis naar menselijk contact is groot. We leven dan ook al meer dan een maand in tijden van sociale distance, quarantaine en lockdown. Tijdens het (tele)werkuren groeit dagelijks ook het gemis aan onze collega's.  Het kantoorleven blijkt een groter sociaal gebeuren te zijn dan we (vooraf) dachten. We hunkeren met z'n allen naar collega's om mee te brainstormen, om 's middags een wandeling door het stad mee te maken, om samen mee te lachen, om mee te ventileren over binnengekomen mails, om samen mee te lunchen, om eens heerlijk tegen te kunnen klagen en zagen, om te steunen, om lief en leed mee te delen, om problemen op het thuisfront mee te bespreken, om hilarische gebeurtenissen mee te delen of te ervaren, om elkaar te laten merken dat je de ander graag hebt, om elkaar af en toe te plagen, om een koffiepauze mee te delen ... Momenteel worden deze taken allemaal door het thuisfront opgevangen. En als mijn vriend werken is, is het de beurt aan ons hondje 😆 Brains...

Ik had al eens eerder vermeld dat dinsdagen tijdens deze Corona tijden voor mij persoonlijk de saaiste dagen zijn. Dit omdat deze avond door mijn vriend onherroepelijk word ingevuld als game-avond. Niet te vergissen met de maandag, donderdag en vrijdag game avonden. Het is op deze dinsdag avonden dat de meest vreemde ideeën bij mij ontstaan. Zo ben ik reeds eerder gestart met het leren van Japans. Een nieuwe taal die ik sinds het maken van deze belofte goed heb weten te onderhouden. Naast het leren van een nieuwe taal is er echter nog een andere skill, die ik mezelf dringend zou moeten bijbrengen. Een tijdje terug heb ik mezelf ook al eens voorgenomen om deze skill degelijk aan te leren, maar ik viel destijds al erg snel terug in mijn oude gewoontes. Ik heb het over blind leren typen. Een vaardigheid waarvan ik moet toegeven dat een 7-jarige het beter zal kunnen dan ikzelf. Ik sla welliswaar met al mijn vingers op het klavier, maar ik gebruik 110% zeker de foute aanslag voor een wel...

Lang leve het onbeperkt internet en onze moderne technologie! Anno 2020 leven we in een wereld waarin de online mogelijkheden eindeloos zijn. We kunnen sms'en, (video)bellen, WhatsAppen, Skypen, Facebook'en, Instagrammen, Snapchatten, TikTokken, YouTuben, Netflixen ... en zoveel meer. We hebben sporthorloges die onze dagelijkse stappen registreren en ons een lichte vibratie geven wanneer we te lang stilzitten. We hebben honderden apps die ons nieuwe skills kunnen aanleren, waarbij we een wandelroute of fietsroute in onze buurt kunnen samenstellen, waarbij we in contact kunnen komen met onze buren (Hoplr), waarbij we probleemloos de weg naar huis kunnen terugvinden (google maps) ... De mogelijkheden zijn grenzeloos.  Zelfs van de ene dag op de andere vanuit thuis werken, blijkt geen probleem te zijn. Naadloos wijzigen onze fysieke wekelijkse vergaderingen in digitale zoom-sessies en/of teammeetings. Ook sporten in een groep wordt gewoon digitaal verdergezet. Enkele vriendinnen...

Vandaag ben ik met het scrollen door het internet belandt op iets dat mijn interesse wist te wekken. Kleding- en schoenenketen Brantano biedt namelijk sinds kort een persoonlijke styling ervaring aan. Volledig digitaal uiteraard en blijkbaar gratis. Wat ben ik hier dan ook maar al te benieuwd naar. Doorheen de jaren heb ik mijn eigen kledingstijl steeds zelf goed weten te bepalen maar het is altijd leuk om eens te zien hoe iemand anders je zou kleden. Voor het starten van een personal styling dien ik een account aan te maken op de Brantano website. Vervolgens moet ik enkele vragen beantwoorden. Er wordt gepolst naar mijn stijlvoorkeuren, de pasvormen die ik verkies en producten die ik zeker niet zou willen ontvangen en nog wat andere vragen. De mogelijkheid om persoonlijke opmerkingen te geven bestaat op de website en er wordt zelfs geïnformeerd of de styliste van Brantano telefonisch contact met mij mag opnemen. 'Wat leuk! uiteraard mag dat'. Via mijn account wordt mij vr...

Hoesten, vermoeidheid, ademhalingsproblemen en keelpijn dat zijn slechts vier van de symptomen van Corona. Als je deze symptomen ervaart wordt er aangeraden om jezelf in quarantaine te plaatsen. Bij het optreden van koorts dan bellen we even met de dokter en deze bepaalt welke maatregelen we verder moeten volgen. Sinds een 20 tal dagen bestaat mijn leven echter al uit een continu ademhalingstekort, vermoeidheid, niezen en een loopneus. Voor mij, een jaarlijks fenomeen dat zich voordoet tussen april en september. Ik vrees dat de virologen die deze Corona-maatregelen hebben opgesteld, ondanks hun uitgebreide kennis van ziektes, geen rekening hebben gehouden me 'pollen'.  De symptomen zijn alvast zeer gelijklopend en eerlijk ik zie het niet echt zitten om me in quarantaine te houden voor iedere keer ik tegenwoordig nies. Dit weekend heb ik de ultieme uitdaging voor een allergeen als mezelf ondergaan, met een lange 'gezonde' boswandeling. Een wandeling in een berkenbos nog...

Corona of niet, de facturen blijven (jammer genoeg) in onze brievenbus belanden. Zo mochten we vandaag de factuur van 'De Watergroep' ontvangen. 3 documenten vol met vakjargon, cijfers, berekeningen, datums ... Begrijpen wie begrijpen kan ... Waarom moeten al die officiële documenten toch zo moeilijk opgesteld worden!?  Door onbegrijpelijke volzinnen en het ambtelijk taalgebruik, zijn overheids- en andere officiële documenten voor burgers nauwelijks nog te begrijpen!  Een huis kopen, een lening bij de bank aangaan ... Zowel bij de notaris als bij de bank krijg je heel wat informatie en vakjargon naar je hoofd geslingerd. Hierdoor komt - in bepaalde gevallen - een gevoel van angst naar boven. Zonde, want vaak is het een kwestie van rustig te blijven, jezelf goed voor te bereiden en de moeilijke zinnen te vertalen naar duidelijk begrijpbaar Nederlands. Voor mij dan toch, want ik ben er rotsvast van overtuigd dat niet iedereen van onze bevolking zulke capaciteit bezit. Een beet...

De Corona maatregelen beginnen toch stilaan zijn effecten te hebben op mijn portefeuille. Ik heb een fulltime job dewelke ik momenteel nog steeds kan uitoefenen. Ik klaag hier dan ook zeker niet over, want ik ben me er zeer bewust van dat er veel mensen zijn die hier niet op kunnen rekenen. Mensen die momenteel verplicht dienen rond te komen met slechts 70% van hun normale inkomen. En dat terwijl de boodschappen in de winkels duurder worden. Neem het aan van mijn: de 'couponing-queen' en de dame die zeer aandachtig haar kassaticket in de gaten houdt: "Winkelen vandaag is duurder dan enkele maanden terug!" Zelfs nadat promoties terug mochten worden gehouden in de warenhuizen bleef de gemiddelde prijs voor een winkelkar hoog.  Naast mijn normale job voer ik normaal gezien nog verschillende kleine opdrachten uit onder de norm van  flexi jobs of anders. Ik heb me er namelijk nooit bij kunnen neerleggen dat je maar 1 loon verdient. Ik werk graag en ook op mijn vrije ...

Ondanks het een grijze dag is vandaag, kwamen de zomerkriebels naar boven. Enkele kamerplanten werden verpot, scheutjes werden gepland, het gras werd ontmost, nieuw gras werd gezaaid, ons plat dak werd geborsteld en last but not least de winterkleren verdwenen in een valies op de zolder. Vanaf nu is het tijd voor kleurige jurkjes en blote benen. De panty's, sjaals, mutsen, dikke jassen en winterbotten werden ingeruild voor rokjes, dunnen golfjes, bikini's en sandaaltjes.  De zomerkleren werden zelfs één voor één gestreken en hangen keurig in de kast. Laat het zonnetje maar schijnen. Ik ben er klaar voor! En nog goed nieuws: " Voor het eerst sinds 31 maart 2020 liggen er nu minder dan 5.000 coronapatiënten in het ziekenhuis, zo blijkt uit de meest recente cijfers van de overheid. Vanaf morgen wordt het aantal triageposten - posten waar mogelijke coronapatiënten onderzocht worden - afgebouwd." Er is terug hoop!

Ik vraag me af of vtm misschien meer wist over de Corona maatregelen dan dat we eerste gedacht hadden. Vanaf de eerste week in quarantaine is vtm namelijk begonnen met het uitzenden van de Harry Potter films in chronologische volgorde. Ik heb iedere film minstens al 4 keer gezien en toch wist men mij te boeien om weer de hele reeks te volgen. Echter bij de eerste berichtgeving van de nationale veiligheidsraad werd vermeld dat ongeveer 2 weken terug een evaluatie zou plaatsvinden van de maatregelen. Destijds werd beslist om de maatregelen te verlengen tot 19 april, met een mogelijkheid tot en met 3 mei. Toevallig komt deze periode netjes overeen met het einde van de vtm Potter-episodes. Toeval of niet? Ik hoop alvast dat de programma makers van vtm het correct hadden en dat we op 3 mei het einde van de Corona maatregelen mogen afroepen. Althans voor een gedeelte van de samenleving terug op orde brengen. Ik hoop vooral niet dat na de Potter reeks, men gaat starten met de Lord of the Rin...

Dagelijks wandelen we ongeveer dezelfde wandelroute. Eerst een stukje door Meulenberg en dan via een stukje bos of aangrenzende straten naar Ten Hout. De laatste meters passeren we het Lucernacollege, een kapel en een apotheker. We kennen de route reeds op ons duimpje. En toch merken we nog steeds iets nieuws aan de voorbijkomende huizen. Wat ons vandaag opviel, was het overdreven gebruik van gordijnen van voile stof (aka overgordijnen). Oké, het beperkt de inkijk en je ervaart meer privacy, maar het oog wil toch ook wat, niet? We kwamen al snel tot de conclusie dat wij dit zelf maar oubollig en lelijk vonden. Voor ons geen voile! Wanneer de huizen niet afgesloten werden met deze geplooide witte gordijntjes, werd er gretig gebruik gemaakt van raamfolie. Raamfolie, hmmmm, dat roept heel wat herinneren op. In ons vorig huis had ik - kort na mijn inhuizing - de voile lappen stof met een enorme snelheid en overtuigingskracht op de afvalhoop gegooid. Weg met die stofvangende gordijntjes....

In februari zag ik ze al voor het eerst in de winkels liggen. Het is vlak na het vieren van Valentijn dat de winkels de consumenten al proberen te overtuigen tot het aankopen van paaseitjes.  Gedurende de hele maand van februari wist ik me te verzetten tegen het steeds vroeger en vroeger opstarten van tradities. Pas in de maand maart ben ik uiteindelijk gezwicht en intussen kan ik niet meer stoppen met het eten van het chocolade goed. Echter in tegenstelling tot hoe vroeg men de verkoop start. Hoe snel de verkoop ook alweer afloopt. Slechts 4 dagen na Pasen zijn de paaseitjes in de winkels al bijna allemaal uitverkocht. Op het moment dat ik er het meest naar begin te verlangen, verdwijnt het weer. Karma! Gewicht: 71,8kg

Vanaf het begin van deze blog heb in consequent een verhaal kunnen neerpennen over het verloop van mijn dag. Op woensdag 15 april is het een eerste maal voorgevallen dat ik een dagje heb overgeslagen. Geloof het of niet maar de afgelopen dagen had ik het druk! Ik merk meer en meer dat de gebruikelijke gewoontes van het inplannen van afspraken en meetings zich hervat. Het lijkt wel alsof we na een maand in quarantaine onze weg hebben kunnen vinden in het digitale bestaan. Niet enkel in mijn job merk ik dat het tegenwoordig meer te doen heb. Ook in mijn sociaal leven merk ik dat we steeds creatiever worden om contacten met elkaar te onderhouden. Om de 2 dagen spreek in inmiddels met vriendinnen af om samen te sporten tijdens een zoom sessie. In 40 minuten slagen we erin om het zweet uit onze poriën te laten barsten, dankzij de strenge woorden van Shaun-T. Op woensdagavond spreek ik met mijn medeschrijfsters van deze blog af om samen naar de Samson en Gert show te kijken. Op woensdag 15 ...

Sinds ik mijn gevoelens en ervaringen neerschrijf in deze blog, ben ik mij bewuster van mijn vrouw-zijn. Vrouw-zijn in de meest stigmatiserende zin van het woord: wispelturig, hormonaal en vooral heerlijk emotioneel. Niet alleen verdriet en ontroering, maar ook blijdschap, dankbaarheid, liefde, irritatie en stress wisselen elkaar af, dag na dag, soms zelfs uur per uur.  Mijn ogen schieten vol tijdens een emotioneel momentje in 'Thuis', 'Blind gekocht', zelfs minder emotionele momenten laten mijn tranen rollen. Zoals bellen met mijn opgewekte en gezonde grootmoeder. Het maakt me zo gelukkig om haar stem te horen, te horen dat alles goed met haar gaat, dat ze goed verzorgd wordt in het rusthuis en dat ze soms gewoon geen tijd heeft om te bellen (druk druk druk). Totaal geen reden om te wenen dus, of bestaan er ook tranen van opluchting!?  Maar naast deze tranen, ervaar ik ook blijdschap en dankbaarheid. Woensdagavond keken Sigrid, Lien, Yves en ik samen naar de Sa...

Het is nooit vastgesteld, maar bij sommige momenten denk ik dat ik toch wat autistisch ben. Autistisch (sorry als ik deze term hier lichtjes misbruik) door het feit dat ik nood heb aan structuur, voorspelbaarheid, het maken van to do- lijstjes (en het afvinken ervan), een omgeving met duidelijke regels, taakverdelingen, verantwoordelijkheden, beoogde doelen en zichtbare resultaten. Helaas zijn het net deze zaken die ontbreken in coronatijden. En dat maakt het nu net zo moeilijk ... Het is een periode van onzekerheden en van de controle loslaten. Net de 2 eigenschappen die helemaal onderaan mijn capaciteitenlijstje staan.  Sinds gisteren heeft de Nationale Veiligheidsraad beslist dat de coronamaatregelen zullen verlengd worden tot 3 mei 2020. Er zijn wel enkele uitzonderingen: doe-het-zelfwinkels en tuincentra mogen opnieuw openen (onder dezelfde voorwaarden als voedingswinkels) en bewoners van residentiële voorzieningen (bv. rust- en verzorgingstehuizen) mogen bezoek krijgen van ...

Ondanks mijn 8 uur telewerken, voelt de dag nutteloos, saai en eentonig!  Nutteloos ...  [ˈnʏtəlos]  zonder nut of doel  ... want op het werk moeten we al onze activiteiten annuleren, nieuwe activiteiten kunnen bedacht worden, maar geen idee of we deze ook daadwerkelijk gaan mogen uitvoeren. Echt levensnoodzakelijk kan je mijn werk dus niet noemen. Het is wachten, wachten, wachten ... tot we terug in actie kunnen schieten. Momenteel kan ik geen mensen vooruit helpen. Zonder mij blijft de wereld ook gewoon draaien ... Saai ...  [saj]  waardoor je je gaat vervelen  ... verveling door de afwezigheid van prikkels, de afwezigheid van collega's, van het verkeer, van vriendinnen, van leuke activiteiten in het weekend, van badmintonwedstrijden, van familiefeesten, van to do's, van grotere werken (en vooruitgang) in ons huis, van mogelijkheden ... Eentonig ...  [enˈtonəx]  met weinig afwisseling daardoor nogal saai  ...   omdat elke da...