(H) Anne Frank

Het coronavirus houdt ons al enkele weken in zijn greep. Wetenschappers en psychologen benadrukken om in deze tijden van onzekerheid en social distancing te zorgen voor de nodige structuur. Dagelijkse routines zorgen voor houvast, rust en voorspelbaarheid zorgen. Hun raad: Sta op tijd op. Ga op tijd slapen. Eet op regelmatige tijdstippen ... Maak een planning waarbij je voldoende afwisseling voorziet tussen in- en ontspanning!  Mijn reactie (aan het begin van de beperkende coronamaatregelen): Easy, peasy! Ik hou van structuur en kan mijn biologische klok gelijk zetten met het ontbijt, middagmaal en avondeten. Zelfs een 4-uurtje kan ik bijna met mijn ogen dicht voorspellen.  Na enkele weken begint het echter te knagen. 's Avonds lukt het niet meer goed om te gaan slapen op een vast uur: 22u30 wordt verschoven naar 23u, 23u wordt  zonder aarzelen uitgesteld naar  23u30, wanneer de klok 23u30 slaat, popt er een gedachte naar boven: 'nog snel even' (geen idee wat i...

Na 12 dagen van thuis-isolatie voel ik me nog steeds gezond. Iedere dag maak ik dan ook een wandelingetje. Soms zijn dit korte toertjes door het stadscentrum van Mechelen. Andere keren zijn dit lange wandeltochten, die me een uurtje buitenshuis bezig houden, doorheen de natuur. Vandaag wandel ik alleen. Ik kom tijdens mijn tocht vier doelgroepen tegen: De sportievelingen (a.k.a. de joggers), fietsers, andere wandelaars en mensen met een hond. Het is inmiddels al even geleden dat ikzelf op het gezelschap kon rekenen van een trouwe viervoeter. Samen met de verhuis naar een appartement reeds vele jaren terug, was dit ook een afscheid van het huisje met een diertje. Voor mezelf maak ik vandaag alvast de conclusie dat dit een goede beslissing was. Het leven is maar saai, wanneer je heel de dag wordt opgesloten. Anno 2020 spreek ik uit ervaring. Wat zou het leven achter gesloten deuren me nu ontzettend bevallen als het kijken uit een deur of raam me uren kon fascineren. Als rondjes draa...

Mijn twinger-zelve zou zich schamen als ze me momenteel zag rondlopen. In mijn studenten jaren zou je me nooit of te nimmer hebben kunnen aantreffen zonder make-up. Al van jongs af aan spendeer ik ook meer dan gemiddelde aandacht aan mijn gelaatsverzorging. Mijn normale gelaatsverzorging bestaat dan ook uit nog altijd uit minimaal 6 stappen. In tijden van Corona moet ik echter vaststellen dat dit gereduceerd is geweest naar maximum 2 stappen. Wassen, smeren en huppa ... klaar! De reden hierachter kan ik niet verklaren, ik hou van mijn gebruikelijke me-time in de ochtend en voor het slapen gaan. Waarom ik er nu niet meer in slaag om hiervoor tijd uit te rekken, terwijl ik zeeën van tijd heb, gaat mijn verstand te boven. Het 'je m'en fous' gehalte zal hoog liggen tegenwoordig.  In ere van het zondag rustdag gezegde maakte ik gebruik van deze dag om enkele grondige onderhoudswerken uit te voeren. Hoogstnoodzakelijk aldus de twee joekels van een puisten die zich geaccum...

“Televisie en internet voor onze Belgische gevangenen! Voor of tegen?” Het blijft een heftig discussiepunt. Velen onder ons vinden dit een privilege, een maatregel die zou ingeperkt moeten worden. Ik, met een kleine criminologische achtergrond, heb hier echter een andere mening over. Uiteraard wens ik dat daders gestraft worden voor hun gepleegde misdrijven, maar is het echt nodig om hun alles af te nemen? Creëren we zo geen wereldvreemde, gefrustreerde en gekwetste persoonlijkheden die sneller zullen recidiveren en een gevaar vormen voor onze maatschappij?  Door onze huidige beperkende coronamaatregelen hebben menig mensen het gevoel opgesloten te zitten. Graag wil ik van dit gevoel gebruik maken en onze hedendaagse gevoelens spiegelen aan de gevoelens van zij die in detentie zitten. En stiekem hoop ik dat we – door deze oefening te maken – onze mening over de gevangenis wat kunnen versoepelen en bovenstaande discussie (in de toekomst) iets menselijker kunnen voeren.   ...

Zaterdagen lijken wel het meest gewijzigd sinds het in werking treden van de Corona maatregelen. Normaal gezien is deze eerste dag van het weekend een race tegen de klok om alle taken rond te krijgen. Gaan sporten, naar de winkel gaan, het huis poetsen en de was doen gebeuren no-matter-what. Nog wat extra werken (oa. mystery shoppen) en klussen in huis uitvoeren zijn bijkomende taken die er ook wel eens bij komen kijken. Bij voorkeur rond ik normaal gezien al deze taken af voor 17u. 's Avonds neem ik dan vaak nog een trein, om te kunnen afspreken met vriendinnen. Mijn vriend werkt namelijk zo goed als ieder weekend non-stop. Hierdoor voel ikzelf ook niet echt de noodzaak om vaak thuis te zijn in het weekend. Sommige houden misschien niet van dergelijke drukke dagen. Maar voor mij is het vreemd genoeg een uitstekende manier om me op te laden voor de aankomende werkweek. Voornamelijk de zaterdagavonden staan in schril contrast met de gewone gang van zaken. Vanavond is mijn vrie...

Vandaag moesten er boodschappen gedaan worden. Yes! Een duidelijk doel van de dag! Het was een ware nek-aan-nek race om te beslissen wie er deze keer naar de winkel mocht gaan, aangezien er door de coronamaatregelen slechts 1 persoon in de winkel mag. Verschillende argumenten werden door elkaar geslingerd, maar uiteindelijk mocht ik zegevieren! 😊 Nooit gedacht dat ik zo hard kon uitkijken naar een tripje 'Lidl'.  Aangekomen op de parking van de Lidl botste ik op een file mensen voor de ingang. Zo'n 12 personen met lege winkelkar stonden te wachten om de winkel binnen te gaan. Om besmetting van het coronavirus tegen te gaan, laat de winkel slechts een beperkt aantal mensen tegelijkertijd toe. Het is dus wachten tot er iemand naar buiten komt. Alle mensen lijken deze regel ter harte te nemen. Allée, toch bijna alle mensen, want voor mij staat een koppel dat persé met 2 wil winkelen. Serieus! Er zijn dus werkelijk mensen die ook nog in tijden van crisis moeilijk gaan doen. ...

De afgelopen dagen heb ik vermoedelijk vaker naar het nieuws gekeken dan dat ik dat ooit eerder heb gedaan. Het is zelfs al zover gekomen dat ik naar het nieuws kijk van 2 verschillende zenders, om wat meer variatie te hebben. Mijn OCD kantje verplicht mij om rond 13u naar het journaal op één te kijken. Om 19u is het nieuws op vtm aan de beurt. Het nieuws omvat tegenwoordig uiteraard maar één onderwerp: "het corona-virus!". Vanavond zat ik zelfs echter vroeg voor de buis om de conclusies van de persconferentie in eerste lijn van de premier zelf te horen. conclusie: De genomen maatregelen worden niet bepaald strenger maar men gaat wel strenger controleren op het naleven ervan. Maar misschien het meest besproken onderwerp, de lock-inn van België wordt voorlopig met 2 weken verlengd. Echter dit kan nogmaals verlengd worden tot begin mei.  In mijn achterhoofd doorloop ik de leuke activiteiten die ik nog gepland had voor de aankomende paasvakantie, het 1 mei weekend en ik n...

De nationale veiligheidsraad heeft gisteren de coronamaatregelen verlengd tot 19 april – het einde van de Paasvakantie – en daarna mogelijk tot 3 mei. Zoals Sigrid eerder aangaf, iedereen voelde de bui al hangen. Op het intranet van mijn werk verscheen deze week een post over de verlofregeling. De voornaamste mededeling; niemand mag tijdens deze lockdown nog ingeplande vakantiedagen annuleren.  Veel van mijn collega’s met kinderen plannen hun verlof in tijdens schoolvakanties  – omdat het moet –  en dus ook tijdens de aankomende Paasperiode.. Het was al langer duidelijk dat een geplande reis naar het buitenland, wellicht ook mijn geplande vakantie in mei, niet zou doorgaan.  Maar intussen kan een ‘verre’ uitstap in eigen land ook niet meer.  Begrijpelijk, gezien we anders met Pasen massaal de eerste lentezon en daarmee mogelijks ook corona, zouden gaan opsnuiven aan zee. Gevolg, collega’s die in de paasvakantie vrijaf hebben, zullen hun vakantie...

Ondanks dat er ontzettend veel veranderd is in het dagdagelijkse leven, zien mijn ochtenden er vrijwel identiek uit als voordien. Rond 7u 's ochtends strompel ik uit mijn bed. Langer uitslapen zit er echter niet meer in. Ik vrees daarbij dat ik nog maar elke jaren verwijderd ben tot het noodzakelijk moeten inlassen van nachtelijke plaspauzes. "Ouder worden, wat een genot!" : denk ik dan. Na een hoogstnoodzakelijk toiletbezoek, keer ik richting de keuken voor mijn ontbijt. Hierin zit voor mij al jarenlang weinig variatie. Een kommetje havermout vult me tot mijn volgende snack en uiteraard niet te vergeten: een heerlijk tasje koffie.  Mijn tas koffie doet me denken aan mijn Limburgse roots. Zondagnamiddagen met de familie, keuvelen over koetjes en kalfjes met een stuk taart (a.k.a. vlaai) en datzelfde tasje koffie. Het is dit gezellige samenzijn dat ik op deze dagen wel erg begin te missen. In ieders achterhoofd speelt de gedachten dat het leven achter gesloten deuren ...

Na de G van genieten, wil ik vandaag graag de G van gewenning uiten. Want hé, ik begin echt wel te wennen aan deze nieuwe (trage) levensstijl.  Ik hunker niet meer naar prikkels, fysieke contacten met anderen, to do's op mijn agenda ... Ik geniet van het rustig opstaan, gemakkelijke kleren aandoen, ontbijt maken, mij voor de laptop installeren. Ik hol niet meer de trap op met 2 treden tegelijkertijd, maar wandel bewust trede per trede, voet per voet ... Ik vind het zalig om door mijn telefoonlijst te gaan en een persoon te selecteren waar ik vandaag naartoe zal bellen. Ik geniet van de rust en het dagelijkse "niets" moet. Ik ben meer ontspannen en ervaar nog amper druk,  want hé, na het weekend komt er een maandag, dinsdag, woensdag ... en ook tijdens deze dagen heb ik een zee van tijd om mij met het huishouden bezig te houden. Die wekelijkse spinningles op maandagavond kostte mij al gauw 2u. Ook onze badmintontrainingen op dinsdag- en vrijdagavond namen snel 3u in be...

En ja hoor, ook in tijden van corona kan er gediscussieerd worden 🙈 Gisteren (nog geen 24u geleden) klonken de alles-in-gang-zettende woorden van Lien:  "Btw ... wat denken jullie van een mogelijke themawissel naar Emporio?  Daar staan de foto's leuker op"  Twijfel overviel me ... Op basis waarvan had ik de eerste lay-out eigenlijk gekozen? Het idee om een blog te starten, kwam heel impulsief. Door mijn enthousiasme ging ik dadelijk aan de slag. Diezelfde avond nog had ik een site gevonden waarmee ik kosteloos een blog kon maken,  was de lay-out gekozen en had ik een eerste tekst geschreven. Op slechts enkele uren tijd. Misschien was ik te snel geweest? Of moet ik toch mijn eerste gedacht volgen? Verdorie e Lien!  Ochja, het is maar een lay-out toch? En samenwerken met anderen is nu eenmaal compromis sluiten 😄 Of hoe Sigrid het zo mooi verwoorde: "It's a trick. Je denkt dat het een compromis is! Maar eigenlijk is't Lien der zin." Haha! ... Ik b...

Volgens mij zijn er op de wereld maar twee typen mensen. Een gezegende groep met een natuurlijk 'actief lichaam' en zij met een 'lui lichaam'. Deze dagen wordt het me des te meer duidelijk dat ik, ondanks mijn sportieve pogingen, ressorteer onder de tweede doelgroep. Ik beschik over een lichaam dat de luiheid verkiest boven het leveren van inspanningen. Echter ik heb me er de laatste jaren hard op gefocussed om actieve gewoontes aan te leren. Wekelijks naar de fitness, twee avonden naar een groepsles en vlotjes 10.000 stappen per dag doen. Ik dacht dat door deze gewoontes consequent te blijven uitoefenen je jezelf kan laten uitgroeien als een ware sport-a-holic. Eens opgesloten komt echter de ware aard van het lichaam naar boven. Mijn lichaam vertelt mij dat het niet zou protesteren moest ik ervoor opteren om een hele dag op de bank te blijven zitten.  het leven achter gesloten deuren zorgt ervoor dat je al snel te weten komt dat je in je eigen huis van muur tot mu...

Sometimes I Believe in as many as Six Impossible things before Breakfast – Alice in Wonderland ♥

Vandaag is een goede dag! 😊 Ik  G eniet ... - van een heerlijk tasje koffie - van de droge, maar grappige opmerkingen van mijn vriend - van de gekke gedragingen van onze kleine viervoeter - van contact met mijn lieve collega's - van een gezonde en evenwichtig middagmaal - van wortels schillen, eitjes koken en toastjes maken - van old-school meezingliedjes op de radio (bv. 'Jan zonder vrees' van Spring) 🎵 - van de heerlijk warme zonnestralen op een ietwat frisse lentedag - van een stevige (bos)wandeling met de hond - van hilarische zoommomentjes met vriendinnen - van het schrijven op deze blog - en ja, zelfs van stofzuigen

Het is alsof de natuur besloten heeft, dat niet enkel ik – maar de hele wereld – nood had aan een beetje ademruimte. Niet langer elke ochtend rennen om de trein te halen, van de ene in de andere vergadering springen, weer naar huis pendelen om dadelijk opnieuw te vertrekken naar alle avondactiviteiten. Neen, er werd – buiten onze wil om – met onmiddellijke ingang op de pauzeknop geduwd. Even globaal onthaasten en stilstaan bij het leven. Letterlijk dan. Op dit ogenblik werk ik voor de tweede week verplicht thuis. Af en toe moet ik even naar buiten voor een controlebezoek aan nog lopende werven. Maar ook het uitvoerend gedeelte van de bouwsector ligt bijna volledig stil. Dit resulteert in tijd voor achterstallige administratie. De veelheid aan vergaderingen is geminderd, maar de omschakeling naar digitale vergadervormen gebeurde in een vingerknip. Thuiswerk valt voorlopig mee. Elke middag een wandelpauze en dan ‘terug in uw kot’. Stilstaan doet me des te meer beseffen hoe waar...

Op dinsdagochtend wordt bij ons in de straat het vuilnis nog steeds opgehaald. Waarvoor mijn grootste dank aan de lokale afval-helden. In tijden waarin meer dan 1 miljoen Belgen technisch werkloos zijn, een aantal miljoen dik tegen hun goesting aan het telewerken zijn met het geluid van kinderen op de achtergrond ben ik de dagdagelijkse vuilnisman extreem dankbaar. Waar andere liters desinfecterende gel gebruiken of hun handen continu aan het wassen zijn om het virus tegen te gaan wordt er bij hen niet gevreesd dat een beetje vuile handen je immuunsysteem kan verzwakken.  Wat me deze ochtend wel deed verbazen was de grote berg met afval dewelke ik vlak voor mijn deur zag liggen. Verbazen, in de positieve zin! Ondanks dat we allen individueel geïsoleerd leven blijken we toch meer verbonden met elkaar dan we mogelijk achten. Het tovert een glimlach op mijn gezicht om vast te stellen dat letterlijk iedereen uit mijn buurt, gedurende de eerste week van zijn of haar isolement dezel...

Dinsdag 24 maart. Dag 2 van de werkweek.  Week 2 van thuiswerk.   En ja hoor, het thuiswerken heb ik al volledig onder de knie 👌 's Morgens besteed ik geen tijd meer aan een juiste outfit, matchende schoenen en een wakkere (egale) look. Dat is passé! Momenteel is de routine: opstaan, tanden poetsen, water in het gezicht pletsen en gemakkelijke kleren aandoen (zonder schoenen). Klaar, om de werkdag te beginnen! En laat vandaag nu net een "speciale" werkdag zijn.  Want ... voor het eerst gaan we met heel het team vergaderen, digitaal, via zoom. Om 9u30 krijgen we een link van ons diensthoofd toegestuurd. Ik open de link en tadaaa, we zien elkaar! Nog even wachten tot alle andere collega's op de juiste knopjes en toestemmingen geklikt hebben. Oef! We zijn er ...  Digitaal contact met de collega's voelt fijn, vertrouwd, maar ook raar, heel raar zelfs. Ik heb er een wrang gevoel van gekregen. Mja ... *schouderophaling* En zonder hier veel aandacht aan te...

Vandaag is het maandag. Het begin van de werkweek en dag zes van het leven achter een gesloten voordeur. In tegenstelling tot de normale gang van zaken, heb ik vermoedelijk voor het eerst in mijn leven het hele weekend geleefd naar maandag! Vandaag staan me 7 uur en 36 minuten aan werkverplichtingen te wachten en ik ben maar al te blij met de afleiding die ze me bieden. Maar dat is niet alles. Op maandag mag ik ook naar de winkel! Ik voel me gezond. Ik heb er me in het weekend op voorbereid door het maken van een uitgebreid boodschappenlijstje. Maandagmiddag tussen 13h00 en 14h00 werd strategisch uitgekozen als meest optimaal moment. Een moment waarop leveringen aan winkelpunten vast en zeker al gebeurd zijn, maar waarbinnen het niet al te druk is in de winkels, BINGO! ... Dat zoek ik. Winkelrekken zijn zijn weer aangevuld, het is niet zo erg druk, geen wachtrijen en de gevreesde dertig minuten timeframe om te shoppen blijkt een fabel. Maar:  "Ben ik nu de enigste die...

Vogeltje, jij bent gevangen! Sinds woensdag 18 maart 2020 heeft de overheid strenge maatregelen genomen. Blijf in uw kot! (de weergalmende woorden van onze minister van Volksgezondheid Maggie De Block). Dagelijks worden wij eraan herinnerd.  De radiozender MNM maakte er zelfs een rap van ( https://www.youtube.com/watch?v=Idc2mkS-QLk ). Concreet mogen we enkel nog uit onze woning: om te gaan werken (indien thuiswerk geen optie is), om boodschappen te doen en/of om te bewegen in de buitenlucht (wandelen, lopen, fietsen). Er is eveneens een verbod om met andere mensen in contact te komen - buiten de eigen gezinsleden. Dus contact met vrienden en familie moet via digitale platformen, in de winkel moet de afstand van 1,5 meter gerespecteerd worden en in groep bewegen is not done. Ook cafés, restaurants, hotels, winkels, sporthallen, ... zijn gesloten. Enkel nog winkels waar voeding wordt verkocht, apotheken, dokters en ziekenhuizen zijn nog beschikbaar. Waarom? Omdat het virus...